من و بی رحمی های کاری

امروز حالم تا حدودی خوش بود بعد یکی از همکاران محترم خرابش کرد! اصلا گند زد به این حال خوش ما که در این دنیای وانفسا خود موهبتی است گران....

اصولا هم کلام شدن با این همکارم محترم که از قضا هم جنس هم هستند حال مرا بد می کند تقریبا اصول رفتاری و اخلاقی اش مثل همان همکار معلوم الحالمان است و بس!  دست بر قضا این دو خیلی هم با هم جورند و رفیق شفیق یکدیگرند جدای از همکار بودن و حالا مدت هاس که با هم در یک اتاق کار می کنند.

فکرش را بکن می روم از مدیر شسوال بپرسم این می پرد وسط و جواب می دهد و به طور کلی در شرایط عادی نحوه جواب دادنش و طرز حرف زدنش طوری ست که انگار از بالا به آدم نگاه می کند، یکی نیست بگوید هی یارو! هم رده ایم ها! می دانی! حرص درآر است نحوه جواب دادنش جوری که با اکراه می روم دنبال علامت سوال های پرونده ام که یکجایی از گره پرونده در حوزه کاری ایشان باز می شود ....

بگذریم یکی به دو کردیم سر اعتراض من به نحوه بی خردانه تخصیص اضافه کاری ها و ....... بعد هم پشیمانش دم که چرا ناراحت شده ام و با او دهان به دهان!

من که می دانم " از ماست که بر ماست" پس گله و شکایت و بحث ندارد!......

در ادامه بحث ها فهمیدم چون حجم کار من بالاست قرار است یکی از آن حوزه کاری را از من بگیرند و من فقط در حوزه اصالی که از ان بیزام باقی بمانم.... آن دوه حوزه دیگر به دلیل نوع ارباب رجوع ها بیشتر دوست داشتم و تلاش زیادی کرده بودم خودم را در آن نشان دهم و موفق هم بوده ام اما حالا بعد چهار سال تجربه در این دو حوزه می خواهند این مسئولیت ها را از من بگیرند و من هم لابد باید همه تجربیات، فایل های مرتب شده، آموخته هایم را بگذارم در اختیار نفر بعدی!! از قضا نفر بعدی همین خانوم همکاری است که همیشه از بالا با من حرف زده و ..... فکرش را بکن؟! من بروم انتقال تجربیات بدهم آن هم به او؟! حتما گیس و گیس کشی می شود.... من این دفعه دندان روی جگر نمی گذارم تا بیایید سراغ چیزی می گویم که تو همیشه دانای کلی بوده ای این یکی را هم از عهده اش برمی آیی...

می دانی دلم خیلی گرفته است! این دو پست و تمام پرونده هایشان مثل فرزندانم بودند که حتی درد زایمان را هم طی انجام کارها یادگرفتن فرایند پیچیده اش تجربه کرده ام، حالا سخت است دو دستی، کامل و مرتب تقدیم نفر بعدی کنم. نیست؟!


دست هام درد می کند و خالی از هر گونه انرژی مثبتی هستم. حتی تحمل یک تنش و استرس کوچک را هم  ندارم!


نظرات 0 + ارسال نظر
امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.