خوب اگر قرار باشه سال آینده تو تابستون محل کارم یه بازه تعطیلی اعلام کنه من کسی هستم که صد در صد مخالفم و اگر اجازه بدن کل بازه رو می رم سر کار و ازشونم می خوام بهم اضافه کار بدن!
آخه این چه وضع تعطیل کردنه! از روزی که تعطیل شدیم من هفته ای دو روز رفتم سر کار! گاهی تا ساعت دو بودم گاهی دو ساعته کارم تموم شده برگشتم! و چون پیش زمینه ذهنیم اینکه تعطیلم در کل هر بار یادم رفته انگشت بزنم!!!!!!!
اگرم خونه بودم که روزی چندین بار تلفنم زنگ خورده .. انقدر که دیگه از دیدن اسم معاونت ... روی گوشیم عصبی می شدم! تلفن زنگ خورده و من باید دورکاری می کردم!
یه بار گوشیم رو حالت پرواز بود به تلفن خونه زنگ زدن! تا این حد حال آدم رو بد می کنن! بعدم طلبکارانه می پرسن چرا گوشیت خاموشه! دیگه خاموش نکنی ما کارت داریم!!!!!! یکی نیس بگه تعطیل کردین ما رو هااااااااااااااااااا!
بابام جان یا تعطیل نکنید یا اگه تعطیل می کنید بذارید چهار روز بدون شنیدن صدای شما و دیدن چهره تون آروم بگیریم!
بعضی از همکاران محترم هم اندازه من حقوق می گیرن اما بود و نبودشون یکیه ... خوش به حالشون! کلا من من همه سر سفیدم.. تو خانواده و سر کار و .......
باز یاد حرف مدیر امور اداری افتادم که می گفت مگه واسه خاطر من و تو تعطیل کردن ! فلان معاون می خواسته بره سر پروژه تحقیقاتی شخصیش برای راحت تر انجام دادن برنامه هاش اینجا رو تعطیل کرده!
بعله هیچ گربه ای محض رضای خدا موش نمی گیره!
وا چه بد
اعتراض اثر داره؟ تو موقیعیت کاری هرچی سر به زیرتر و درست تر برخورد کنی بیشتر شامل حال حالگیری قرار میگیری! نری یه دردیه بری یه دردی!!!
اعتراضم می کنم.. کلا حرفم رو می زنم ولی انقده اعتراض کردم که براشون عادی کی محل میده به یه کارشناس رده پایین!!!